Pagina's

zaterdag 2 juni 2012

Aan de bloglezer,


Het vorige bericht werd inderdaad het laatste bericht op Surinaamse bodem. Ondertussen bevind ik me weer aan de overkant van de oceaan.



De vlucht is goed verlopen en de bijhorende controles ook. Zoals voorspeld had ik overgewicht op mijn bagage, na eens vriendelijk gelachen te hebben naar de meneer achter de balie zei hij vervolgens “Volgende keer beter op je gewicht letten he”, geen probleem meneer :) .
Ik kan je zeggen, de opluchting was groot!


Voorafgaand aan ons vertrek is er nog wat gebeurd;


WEEK 14 ; 21/05 – 27/05


Op school hebben de leerlingen van de 4de klas gewerkt aan ons Belgisch hoekenwerk, daarnaast heb ik met de 5de (woensdag) en 4de klas (donderdag) het kinderboekenfestival bezocht. Heel veel kinderen op één plek maar toch verliep de organisatie vlekkeloos. Elke groep werkte 3 workshops af, alles draaide rond het thema welzijn.



Ook buiten de schooluren werd er gewerkt voor school, zo moesten er nog een aantal taken van de HUB worden afgewerkt en doorgestuurd worden.



Vrijdag 25/05; onze laatste stagedag op de Dothschool. We kregen ’s morgens bij de vlagophaling enkele minuten de tijd om de hele school toe te spreken, hen te bedanken en om cadeau’s uit te delen.



Jonas en ik hadden ons goed voorbereid op dit moment zodat we zeker niemand zouden vergeten. Tot de directrice verandering bracht in het programma. Zij, de collega’s en de kinderen wilden ook ons bedanken. Elke klas is naar voor gekomen met een cadeau, een gedicht, een lied, een pakje, sierraden,.... daar stonden we allebei met onze mond vol tanden! Wij dachten hen eens in de bloemetjes te zetten!



Na de hele mooie vertoning van de school was het aan ons. We hebben de school didactisch materiaal geschonken en de kinderen getrakteerd op een ijsje en zeer bruikbaar materiaal zoals een lat, balpen en potlood.



Het was een emotionele dag die we hebben afgesloten met onze Surinaamse zus en broer (Shahira en Sharif) bij Sharinhas (Indisch restaurant).



Ons laatste weekend hebben we al kamperend doorgebracht op Overbridge (een aangelegd rivierstrand aan de Surinamerivier). Onze groep bestond uit de meisjes van de Henrystraat (Kim, Dorien en Charlotte) ,Flora-girl (Margot) en de J.A.Pengelstraat (Jonas,ik, Shahira en Sharif).




Zaterdag werden er eerst nog enkele voorbereidingen getroffen om dan in de late namiddag te vertrekken. Daar aangekomen hebben we ons geinstalleerd, hangmatten omhoog gehangen, eten uitgepakt,....



Sharif begon meteen te bbq’en, ondertussen amuseerde wij ons met verschillende kaartspelletjes.



Na het mega lekkere eten zijn we naar de pier getrokken en onder de sterrenhemel hebben we gezongen. We werden begeleid door Sharif en zijn gitaar, Ruby.



Er volgde nog een nachtelijke zwempartij om daarna vroeg in de ochtend te gaan slapen. Al kwam van dat slapen niet veel in huis, gauw werden we wakker gemaakt door een luidruchtige papegaai. Hoog in de bomen zat hij ons te begluuren en ons te ‘plezieren’ mijn zijn ‘gezangen’.



Ons ontbijt bestond uit pannenkoeken!! :) Dit werd als verrassing gegeven door de meisjes.



Verder hebben we nog gezwommen, een kleurtje opgedaan en gehangmateert.



En zo heb ik het laatste weekend in Suriname beleefd, ééntje om nooit te vergeten!







Week 28/05 – 1/06

Onze laatste al-niet-meer-volledige-week! :(

Naast het werk voor school (HUB) en valiezen inpakken hebben we vooral genoten!

Voor de laatste keer naar t’stad, een laatste fietsrit, gezellig samenzijn met de bovenburen, een allerlaaste keer de Dotschool gaan begroeten en het hoogtepunt; de Belgische avond. Georganiseerd door de meisjes van de Henrystraat. Samen met onze beste Surinaamse vrienden hebben we er een onvergetelijke laatste avond van gemaakt! We kregen allen van Shahira en Sharif een armband die ons voor altijd zal verbinden met elkaar en de mooie momenten die we samen hebben beleefd!



Bij onze thuiskomst hebben we nog cadeau’s gekregen, een Indiaan gemaakt uit verschillende inlandse houtsoorten en een pijl met daarop ‘Paradise’. Jonas kreeg de pijl ‘amateur gynaecoloog’, velen onder jullie zullen niet begrijpen waarom hij deze heeft gekregen. Wil je het weten? Vraag hem dan maar naar zijn bananen :).


En zo was donderdag 31 mei sneller aangebroken dan gedacht! Om half 6 uit bed om Shahira die naar het werk vertrok een laatste brasa (knuffel) te geven. Het drong toen nog niet tot me door dat ik echt die dag vertrok, alles verliep in een waas, veel te snel om erbij na te denken.



In de loop van de voormiddag hebben we ook afscheid genomen van Shamir en Ronaldo. Sharif is speciaal voor ons eerder van de les gekomen en samen met Loris hebben ze ons uitgezwaaid.



Pas in de taxi kreeg ik het moeilijk, met een droge keel en vochtige ogen reden we richting Zanderij.



Nu zit ik goed en wel thuis (België) achter mijn vertrouwde bureau in mijn kamer die een nieuw kleurtje heeft gekregen (bedankt mama en papa). Momenteel nog zonder internet (dit bericht zal bij iemand anders thuis op het net geplaatst worden).



Daarvoor kom je dan naar België om zonder internet te zitten :) , in Suriname ging het dan veel vlotter ze :) .


Maar goed, het zit erop, hopelijk krijg ik later de kans om eens terug te keren naar Suriname.




I LOVE SURINAM and it’s people! <3



Karen













vrijdag 25 mei 2012

WEEK 11-12-13



Beste lezer,

De kans is groot dat dit één van mijn laatste blogbericht wordt op Surinaamse bodem.

Ik heb genoten van de vele reacties en hopelijk heb ik jullie geboeid met mijn verhalen.

Er valt weer heel wat te vertellen!



WEEK 11 ; 30/04 – 6/05
Maandag was er op school voor een tweede maal in mijn bijzijn een snoeppauze. Deze keer was het mijn beurt om te helpen bij de voorbereidingen.

Mijn taken bestonden uit het zoeken naar leerkrachten die bereid waren om eten te verkopen, plaurie (Hindoestaanse kleine snackballetjes, gemaakt van gele spliterwten) verpakken, affiches maken en ophangen,...

Tijdens de snoeppauze zelf heb ik plaurie verkocht. Vele kinderen beschikken over hele straffe smaakpapillen, zoveel peper dat ze eten!! Zelfs een vingerpuntje is teveel voor mijn mond en lippen, ze staan meteen in brand! En dan moet je vooral zo slim zijn om op dat moment in je ogen te wrijven! Pikken!!

Gelukkig heb ik mijn ogen niet uitgewreven want ’s avonds had ik ze nodig voor de cinema.



Dinsdag 1 mei is het net zoals in België ‘Dag van de arbeid’ . Geen arbeid dus voor vandaag, wel genieten aan het zwembad van het hotel Residence Inn. Na het zonnen en zwemmen trokken we naar de Palmentuin waar er een marktje was, georganiseerd door Inheemsen (Indianen). Verderop was de Tele Sur loop aan de gang, véél volk en ambiance!

Later op de avond zijn we nog gaan quizzen bij de meisjes in de Henrystraat.

Natuurlijk zijn die van de Pengelstraat (Jonas-Daphné en ik) gewonnen! J



Minder goed nieuws was dat de zon een te rode huid had achtergelaten op mijn buik . Dit zorgde voor veel pijnlijke momenten en slapeloze nachten!



Buiten het vervloeken van mezelf dat ik me zo had laten roosteren is er niet veel speciaals meer gebeurd die week. Wel dat we nu helemaal officieel legaal zijn in Suriname tot 7 juni! Ik heb mij dus bedacht en blijf nog een week langer!! Jammer genoeg is dit een mopje L.



Oooowww ik ben het belangrijkste nog vergeten! Het beste weekend ever! Dat weekend hebben we doorgebracht op Republiek met ons gastgezin, het ligt op een uurtje rijden van Paramaribo.

Daar hebben we gelogeerd in een groot huis aan een kreek. Het was zooo geweldig! We hebben heel wat afgelachen en lekker gegeten (bbq).



Week 7/05 – 13/05

De verbrande huid was nog steeds niet genezen en heeft me nog lang gepijnigd!

Wat ook pijnlijk was die week was het vertrek van Daphné en Natalie. Zij vertrokken op woensdag terug naar ons Belgenland. Wij (Jonas en ik) bleven als weeskinderen zielloos achter, al werden we héél goed opgevangen door ons fantastisch gastgezin!



Verder heb ik lessen gegeven in de 5de klas (thema; het menselijk lichaam) en huiswerkbegeleiding gevolgd. Ook de schooltuin krijgt vorm. Al kenden we veel tegenslag, ik vertelde al over de regen die het verpeste, maar nu bleek dat de grond waar we eerst hadden gepland helemaal niet goed te zijn. Ondertussen heeft de tuin een nieuw plekje gekregen en groeien er Antroea-, Aubergine-,(Boulangier) en peperplantjes.



Vrijdag 11/05 waren we uitgenodigd voor een verjaardagsfeest. Een unieke ervaring met veel eten en drank.

Zaterdag speelden Jonas en ik voor de ideale gastheer en gastvrouw. Onze gasten waren de meisjes van de Henrystraat + Margot en ons gastgezin. We hebben balletjes in tomatensaus met frietjes gemaakt en een heerlijk dessert! Na het eten volgde er spelletjes die voor hilarische taferelen zorgden.

Het was opnieuw meer dan een geslaagde avond!

Zondag zijn we na een hele korte nacht vroeg opgestaan om de vogeltjeswedtrijd op het onafhankelijkheidsplein bij te wonen.



WEEK 14/05 – 20/05

Een week vol lessen geven en voorbereidingen. Ook hebben we zelf een les gevolgd. Dat deden we op het IOL, raar om opnieuw te moeten luisteren naar een docent J.

Donderdag kwam Linda voor een tweede keer langs om een les bij te wonen met achteraf een positief resultaat! Ikke gelukkig J.

Mijn goede resultaten werden beklonken in de Parbo-fabriek die we later op de dag bezocht hebben.

Niet alleen werd er gedronken die dag maar ook gedanst! Alles los schudden in de Havanna Lounge!



Het weekend kwam eraan en dat brachten we door op Bigi Pan! Het is een natuurreservaat gelegen in het westelijk deel van Suriname.

Onderweg zie je veel open vlaktes met rijstvelden, polders, kokosplanten,...

Bigi Pan zelf is een paradijs voor vogelliefhebbers! Je ziet er alle soorten, maten en kleuren van vogels. We hebben niet alleen vogels gezien, maar ook kaaimannen, een leguaan, vissen met 4 ogen en nog veel meer...

Het moddergevecht was het hoogtepunt van het weekend! Tot schouderhoogte (voor mij allesins) in het water staan en met de voeten in modder. Naar de modder duiken, vastpakken en gooien naar al slachtoffers die in je buurt staan! Geweldig! J



Wat zal ik het hier missen! Suriname heeft echt mijn hart veroverd! Nog (op dit moment) een week en ik ben alweer thuis.



Dussss het is de moment om van jullie afscheid te nemen zodat ik nog wat kan genieten van mijn resterende tijd hier in het Switi Sranan!


Tot schrijfs!!

Zoen x Karen

maandag 30 april 2012

WEEK 7-8-9-10



Dag lieve trouwe volger,

Zal ik beginnen waar ik vorige keer ben geëindigd?

Hoor ik daar een ja? :)

Hier gaan we......



De dagen voor een vakantie heerst er altijd een gezellige drukte op school. Zo ook bij ons. Jullie weten van de snoeppauze die op maandag 2/04 heeft plaatsgevonden. Er waren vele eetstandjes waar je vanalles kon kopen ten voordele van de school.

Dinsdag 3/04 was het onze beurt om iets lekkers te maken. Zo hebben we voor de 4de klas (corresponderende klas) en alle leerkrachten hotdogs gemaakt.
Jonas en ik stonden als twee machines aan de keukentafel het ene broodje na het andere te smeren en te beleggen. Er zijn wel 50 broodjes gepasseerd!
Het maakte ons des te gelukkiger dat ze onze broodjes allemaal smakelijk hebben opgegeten.

Woensdag 4/04 werden de rapporten afgehaald en kwamen de leerkrachten voor een laatste keer samen.



En dan was het eindelijk zover PAASVAKANTIE !



Ik ga niet tot in detail treden over onze trips, anders heb ik bij mijn thuiskomst niets meer te vertellen. Maar om jullie tevreden te houden zal ik beknopt mijn verhaal doen.



Galibi 5/04 – 7/04
Galibi is een Indianendorp, het ligt op 2uur varen van Albina. Het dorp wordt bevolkt door Caraïbse inheemsen, ze leven van het toerisme en de export met Frans-Guyana.

We zijn naar Galibi gegaan om reuze schildpadden eieren te zien leggen, en ja hoor we hebben het gezien!

Het zijn net witte, ronde , mooie ping-pongballen. Heel fascinerend om te zien.

Op de laatste dag hebben we een uitstapje gemaakt naar de Franse kant, naar het stadje Saint-Laurent-Du-Maroni. Daar hebben we het beruchte strafkamp Camp de La Transportation (film Papillon) bezocht. Het dateert uit de tijd dat Frans-Guyana diende als strafkolonie van Frankrijk.

Het contrast met Suriname valt meteen op; Franse nummerplaten, alle wegen die gealsfalteerd zijn, ze rijden rechts, spreken Frans, betalen met Euro’s,....

We zijn ook bij de ‘boulangerie’ langs gegaan voor een lekkere koffiekoek mmmm :).

Op zaterdag is het tevens markt waar Surinaamse marrons, inheemsen en Frans-Guyanen, hun handelswaren verkopen, daar hebben we dan ook een kijkje genomen.



Ondanks de regen (behalve op de laatste dag) hebben we superhard genoten van deze trip!



Dolfijnspotten 9/04

Vandaag heb ik voor het eerst dolfijnen in het wild gezien! Ze lieten even op zich wachten maar na een tijdje werden we rijkelijk beloond voor ons geduld. Vele vinnen werden zichtbaar, soms kwamen ze zo dicht bij de boot dat we ook het hoofdje konden zien! Zo’n schattige wezens!

We zijn ook een paar keer aan wal gekomen voor het bezoeken van een plantage en een korte wandeling op de dijk van Fort Nieuw-Amsterdam.



Isadou – Brownsberg – Ston-Eiland 10/04 – 13/04
Als je me zou vragen ‘Welke trip vond je het leukste?’ dan zeg ik vol overtuiging deze! Het is een echte aanrader, het was geweldig!

Niet alleen de prachtige omgeving maar ook de groep was een dikke meevaller. In totaal waren we met 8 (inclusief gids) die samen dit avontuur beleefd hebben.

Isadou is een eiland in het binnenland. We waren daar helemaal alleen + de eigenaars. Het straalde veel charme en gezelligheid uit. We hebben 2 nachten in een houten hut geslapen, het hoogstnoodzakelijke comfort was aanwezig.

In de 2 dagen dat we daar waren zijn we marrondorpen gaan bezoeken (zijn heel primitieve Afrikaanse dorpen), kaaimannen gaan spotten, gebarbecued , kampvuur gemaakt, gezwommen en last but not least : gedanst met marronvrouwen, ze kwamen van het dorp naast ons en lieten hun traditionele liederen en dansen tonen aan ons. Het was een hilarische avond! :)



Op 12/04 was het moment gekoment om afscheid te nemen van Isadou en door te reizen naar het natuurpark Brownsberg. Onderweg hebben we bijna een poema aangereden! We zagen hem nog net wegrennen in het struikgewas. Jaja ik heb een wilde poema gezien :).

Daar hebben we gewandeld naar watervallen (Leovallen) en uitkijkposten. De uitzichten zijn zo mooi dat ze niet in woorden te beschrijven zijn. We hadden zicht op het Brokopondostuwmeer. Het meer is in de jaren 60 aangelegd om energie op te wekken ten behoeve van Paramaribo en de bauxietwinning. Voor de aanleg van het meer liet de regering de toenmalige dorpen van zo’n 5000 mensen onder water lopen. Het heeft een zeer treurige aanblik, duizenden boomstammen die dood boven het water uitsteken, je werd er stil van.



Op Brownsberg zagen we dit meer alleen maar in de verte maar toen we verder gingen naar Ston eiland waar we onze laatste nacht gingen doorbrengen stond onze chalet gewoon aan het stuwmeer!!

Zoooo idyllisch!

Het was een geweldige plek! ’s Avonds op het terras allemaal in de hangmatten naast elkaar mopjes en raadsels vertellen , ondertussen vieze beesten wegslaan en vers fruit eten.... ik moet glimlachen als ik eraan terugdenk.

Vrijdag de 13de was voor ons zeker geen ongeluksdag (buiten het feit dat de trip erop zat), we kregen de toestemming om een goudmijn te bezoeken, we hebben de Slamed waterval beklommen, op Piranha’s gevist, gezwommen in het stuwmeer (gelukkig geen pirhana tegengekomen)... Ons vervoer verliep heel de tijd over het stuwmeer, tussen de bomen en stenen door. Heel akelig als je weet dat er onder u dorpen hebben gelegen en ooit mensen hebben geleefd.



Moe maar opnieuw zoveel geweldige dingen gezien en meegemaakt vertrokken we terug richting huis.



Quad Adventure 14/04
Dit was een dag vol actie en adrenaline! Z-A-L-I-G

Ik zat dan wel niet op een paard door de jungle te galopperen maar wel met een quad! Zo tof!

Na de quad konden we onze modderige kledij inruilen voor een zwempak en hebben we lekker ontspannend op het strand van Overbridge gelegen met af en toe een plons in de Surinamerivier.

’s Avonds hebben we onze dansschoenen aangetrokken en zijn we naar de Zsa Zsa Zsu gegaan.



Raleighvallen 16/04 – 19/04
Wat een uitputtende trip was me dat!

De weg naar daar was heel slecht (zandweg) en de boottrip die daarop volgde was verschrikkelijk nat en koud (regen)!!

Ook de rugzakken zijn niet droog gebleven met natte kledij tot gevolg.

Gelukkig hebben we de zon de dagen nadien veel gezien.



De eerste nacht in de hangmat is goed verlopen, we werden beschermd tegen ongedierte dankzij onze klamboe en we bleven gespaard van gesnurk (iedereen sliep in dezelfde ruimte, geen muren, enkel een dak boven ons hoofd).

Na het ontbijt maakten we ons klaar voor de trektocht naar de Voltzberg. Eerst 5 minuten in de boot om daarna 8km door de jungle te stappen, omringd door woudreuzen, lianen, palmen, apen en andere dieren. Door de hoge vochtigheidsgraad en intensiviteit hebben we ons allemaal te pletter gezweet.

Eens aangekomen aan de voet van de Voltzberg konden we aan de klim beginnen. Het is een kale granieten bultvormige rots in de plakke zon!

Met behulp van de locale gids ‘Hugo’ zijn we allemaal veilig en wel aangekomen op de top.

Je wist niet waar eerst te kijken, eindeloos uitzicht op het regenwoud met daartussen hier en daar een berg, geluiden die van alle kanten leken te komen, vele kleine leguanen,... MACHTIG...!



We konden daar jammer genoeg niet blijven. Opnieuw 8km door de jungle, deze keer wat sneller en een dikke 2uur later kwamen we aan de stroomversnelling (vertrekpunt)! Een frisse duik in het water heeft zoveel deugd gedaan. Ik was KAPOT, wel trots op mezelf en op mijn groepsgenoten :).



De volgende dag zijn we de moedervallen gaan bekijken. We mochten daar niet zwemmen omdat de stroomversnellingen te sterk zijn.

’s Avonds hebben we bij kaarslicht gegeten (er was geen elektriciteit meer),we kregen gezelschap van een vogelspin die in het dak verstopt zat. Zolang ze maar op haar plekje bleef was er geen probleem.



Donderdag was het de dag van de terugreis. 2uur boot, 5uur bus, met onderweg een kleine pauze omdat we vastzaten in de modder! De jongens deden het fysieke werk, de meisjes het mentale.



Jonas en ik zijn onze buik, die helemaal overhoop lag dankzij die ‘ooohh zo goed weg’, meteen gaan vullen in ’t Vat. Een simpele hamburger met frietjes heeft zo hard gesmaakt na 2 weken bijna alleen kip met rijst gegeten te hebben.



De overige dagen van de Paasvakantie heb ik gewerkt voor school, huishoudelijke taken verricht, het thuisfront op de hoogte gehouden,...



Het was de beste Paasvakantie ooit, ééntje om nooit te vergeten!





Week 23/04 – 29/04
Opnieuw school.

Deze week zijn er veel afspraken gemaakt over het verloop van komende weken. Zo ga ik huiswerkbegeleiding geven aan kinderen vanaf de 4de klas, lessen volgen aan het IOL, project schooltuin en corresponderen verder zetten en natuurlijk zelf nog lessen geven, deze keer in het 5de leerjaar.

Heel wat dus maar ik zie het volledig zitten!

Het leuke aan deze week was ook dat ik gewerkt heb achter de schermen van de Dothschool. Ik heb elke dag melk en broodjes mogen ronddragen, afwassen, ijsjes verkopen,... het zijn dingen die je niet meteen ziet maar wel moeten gebeuren om alles draaiende te houden.

Vrijdag was het ook een belangrijke dag want Linda is (docent van aan het IOL) is komen kijken naar een les. Ze was heel positief! Binnenkort komt ze nog eens langs.

Ook was er vrijdag een personeelsvergadering en ’s avonds een workshop rond talenten bij kinderen ontdekken.

Heel opmerkelijk is dat de leerkrachten hier verlofdagen hebben. Ben je eens moe en wil je graag thuisblijven? Geen probleem neem een verlofdag en het is ok :).



Zo dat was weer een hele boterham, van al dat schrijven heb ik honger gekregen dus het woord tijd om van ons lekker sponsbrood te eten :).



De groetjes aan iedereen!



Xxx

Karen

dinsdag 3 april 2012

Week 5 en 6

Dag allemaal,

Door het vele schoolwerk en andere buitenschoolse activiteiten (lees huishoudelijke taken ..), moet ik bekennen dat het me veel moeite kost om regelmatig mijn blog te updaten. Dit omdat hier zoveel leukere dingen te doen zijn J. Al sta ik er wel voor op om van zodra ik foto’s heb deze te posten op facebook.

Hieronder schrijf ik kort mijn belevenissen op van afgelopen twee weken.

Eerst en vooral wil ik meegeven dat ons project ‘Corresponderen met het zuiden’ heel goed is gestart. De Surinaamse kinderen hebben een doos gemaakt vol met tekeningen en hun paspoorten. Er zaten ook enkele voorwerpen in zoals een Surinaamse tas, Surinaamse kranten, Surinaams geld, schoolschrift, stick met tekst- en beeldmateriaal. Onze docent heeft deze doos meegenomen richting België. Daar is ze goed aangekomen, de leerlingen van meester Jeroen waren zeer verheugd en zij hebben ondertussen op hun beurt een doos gemaakt en deze zou vanavond toekomen. Lekker spannend want we weten niet wat er in zit! J



WEEK 5 19/03 – 25/03



Naast de vakken van vorige week (rekenen, taal, lezen, schrijven) mocht ik ook de WO-vakken geven. Ik heb geprobeerd om de lessen wat aanschouwelijker te maken want veel meer dan overschrijven en luisteren naar een verhaal doen de kinderen niet in zo’n lessen.

Dit is toch aardig gelukt ondanks de beberkte middelen, al was het soms moeilijk om de kinderen hun enthousiasme de baas te kunnen.

Niet altijd is het enhousiasme positief te beschrijven, sommige kinderen stellen zich aan en willen altijd in de belangstelling staan. Hier heb ik het nog altijd moeilijk mee om daar gepast op te reageren. Ik weet ondertussen dat dit de kinderen zijn die het thuis heel moeilijk hebben en ze proberen op school de aandacht te trekken van iedereen die maar kijken wil. Of ze nu onvoldoendes hebben of straf moeten schrijven, niets kan hun deren want wie is er thuis om hun schoolactiviteiten te controleren; niemand...

Ik probeer deze kinderen te motiveren om beter hun best te doen, ze te laten aanvoelen dat slecht gedrag niet werkt wanneer ze aandacht willen.

Vrijdag, werken aan de schooltuin zorgt wat voor variatie in mijn schoolprogramma. Eindelijk hebben de kinderen mogen werken in de tuin zelf.
Ze hebben onkruid moeten trekken op de bedden die al omgewoeld waren. Er werden gleuven gemaakt met daartussen zwarte aarde om deze onieuw dicht te maken en wat te mengen met de bruine aarde om als laatste de plantjes ‘Amsoi’ te planten. Er werd aandacht besteed aan de plantafstand en aan het begieten en het verder onderhouden van de planten.
Hopelijk overleven de plantjes de Paasvakantie!

In mijn hoofd begint het minder chaotisch te worden, ik begin de Surinaamse levenstijl en het klimaat gewoon te worden. Tijdens de weekdagen heb ik een vast patroon gevonden dat me helpt om alles in goede banen te houden. Zo geef ik elke voormiddag les, eens thuis eten maken, rusten, lessen voorbereiden, ontspannende dingen doen (winkelen, fietsen, lezen,pc,...), op woensdag kleren wassen, op vrijdag poetsen, tussendoor genieten, slapen en het minst leuke van al: kakkerlakken bestrijden! Want ja we hebben er al een paar uit het huis moeten schoppen.

Op vraag van Shahira (onze gastgezinzus) hebben we op zaterdag tomatensoep met balletjes gemaakt. De soep werd gelukkig goed bevonden! We wachten nu op een tegenprestatie. J

Zondag heb ik vooral gewerkt voor school en in de late namiddag zijn we vertrokken naar de bioscoop om naar de ‘The Hunger Games’ te gaan kijken. Die film was de perfecte afsluiter voor een rustig weekend!



WEEK 6 26/03 – 1/04



De eerste 3 weekdagen heb ik gewoon les gegeven zoals anders. Donderdag en vrijdag stonden er 2 leuke uitstappen op het programma. Donderdag met het 3de leerjaar naar Fort Nieuw-Amsterdam.

Dit ligt waar de Suriname- en de Commewijnerivier samenvloeien en verder uitmonden in de Atlantische Oceaan. Het ligt ten noorden van Paramaribo.
Het fort moest plantages aan de Surinamerivier verdedigen tegen Europese invallen en piraterij. Het werd in 1734 gebouwd door slaven, dit ging heel moeilijk door de moerassige ondergrond. De klei was te zilt om er bakstenen van te maken, uiteindelijk werden er bakstenen uit Nederland aangevoerd.
Pas in 1747 was het klaar. Ondankt de moeite bleek het Fort niet zo sterk te zijn. Het verloor zijn betekenis en in de Tweede Wereldoorlog werd het gebruikt door de Amerikanen.
Na een restauratie eind jaren 60 werd het een indrukwekkend openluchtmuseum. Er zijn bezienswaardigheden zoals kanonnen, kruithuis, gevangenis,.. Het was een indrukwekkende en zeer mooie plek! Of de leerlingen veel opgestoken hebben weet ik niet want we zijn gewoon door het park gewandeld zonder uitleg van een gids (was te duur). Ook niet alle leerlingen waren erbij, diegene die niet (konden) betalen mochten niet mee en moesten op school blijven.

De kinderen mochten hun schooluniform thuislaten en hun mooie kledij aantrekken om op uitstap te gaan. Leuk om ze eens in een andere omgeving en kledij te zien.

’s Avonds hadden we afgesproken in ‘t vat met de hele HUB-bende plus nog twee stagairs van een andere school. We hebben gesmuld van het superlekkere touristenmenu!
Na het eten zijn we gaan bowlen en jaja ik heb het eerste spelletje gewonnen!! =)

Na het 3de leerjaar was het op vrijdag de beurt aan het 2de leerjaar om op stap te gaan. We hebben door de stad gelopen, langs de waterkant en zo richting de Palmentuin waar ze urenlang gespeeld hebben.

In de namiddag zijn ik , Jonas en Daphné opnieuw naar de stad getrokken om verschillende dingen te kopen en in orde te maken. We hebben onze tocht aan de waterkant beëindigd met een koele en lekkere Markoesa.

Om onze dag helemaal geslaagd te maken hadden we ’s avonds pizza besteld (van de Pizza Hut!) en een spelletje ‘Mens erger je niet’ gespeeld met hilarische momenten en ergernissen tot gevolg!

Na een lange nacht was het nodig om op zaterdag eens goed uit te slapen. Omdat volgende week de Paasvakantie begint (op donderdag) en de punten gegeven zijn worden er geen lessen meer gegeven op school, gevolg geen voorbereidingen! YES!

Het was dus de moment om eens aan de taken te beginnen die altijd vermeden worden en waarvoor altijd excuses te vinden zijn. Zo heb ik mijn kleerkast opgeruimd, toilet gekuist, gestreken, inkopen gedaan,....

Gelukkig zorgde Ronaldo (gastvader) voor een mooie afsluiter van de dag. Het was namelijk zijn verjaardag en we werden uitgenodigd op zijn feestje.

Zondag was het een regenachtige dag. Onze plannen om een fietstocht doorheen Commewijnen (district gelegen over de Surinamerivier) te maken viel letterlijk in het water. Dan maar Chinees gaan ontbijten. Veel nieuwe gerechtjes geproefd waaronder kippenpoten! Eigenlijk valt het best wel mee behalve de gedachte en de vele botjes die erin zitten.

En natuurlijk niet te vergeten het was 1 april! We dachten dat onze bovenburen Sharif en Shahira wel zo braaf waren om niets uit te halen maar we hebben ze zwaar onderschat! Sharif was al een hele week bezig over een optreden dat hij ging geven, we geloofden hem niet tot hij in zijn kostuum aan onze deur stond. We maakten ons klaar om te gaan kijken maar het was verloren moeite want 10 minuten later stond hij terug in t-shirt en short aan onze deur met een glimlach op zijn gezicht!

Tssss hij had ons liggen! Wacht maar Sharif onze wraak zal zoet zijn!



En zo gaat alles hier zijn gangetje.

Volgende week zoals ik al zei worden er geen lessen gegeven. De kinderen worden opgevangen op school en er worden Paaststukjes geknutseld. Maandag is het ook snoeppauze, tijdens deze pauze is iedereen welkom en kunnen ze allerlei lekkers kopen zoals; patat met kip, roti, stroop, bami, snoep, plaurie,enz. Het geld dat ingezameld wordt zal dan dienen voor de werking van de school want op veel meer kunnen de leerkrachten hier niet rekenen!

Woensdag krijgen de kinderen hun rapport en mogen ze om 10uur naar huis. De leerkrachten blijven nog even op school voor een gezellig samenzijn.

Daarna begint de Paasvakantie pas echt! We hebben heel wat uitstappen gepland zoals Galibi (naar reuzachtige schildpadden gaan kijken), paintbal, Brownsberg, Stone Island, Isadoe, quad adventure, dolfijnentour, Raleighwatervallen,...


Jullie zullen dus even niets van me horen maar weet dat ik waarschijnlijk ergens op een prachtige plek zit in het groene binnenland.


Ik kijk er superhard naar uit!


Geniet van jullie Paasvakantie en tot de volgende!

Karen xxx

vrijdag 16 maart 2012

WEEK 3 & 4

WEEK3 5/03 – 11/03

Deze week heb ik besteed aan het observeren van de klaswerking in het 3de leerjaar.
Dit is het leerjaar waar ik komende weken zal lesgeven.

De juf was in het begin heel terughoudend tegenover mij, ondertussen hebben we elkaar beter leren kennen en verloopt het contact en samenwerking al veel vlotter.

Het is een klas van 28 leerlingen. De oudste is 14 (!) en de jongste 8.

Heel veel heb ik niet kunnen observeren, enkel maandag- en woensdagvoormiddag. En gelukkig maar want observeren is echt niet fijn en heel saai!

Dinsdag ben ik samen met Jonas naar de vreemdelingepolitie gegaan om ons MKV(Machtig Kort Verblijf) verder in orde te brengen. Het einde is in zicht van al die papperassen, binnen 6 weken mogen we ons MKV halen!


Donderdag heb ik samen met Natalie, Daphné en Celien meegedaan aan de wandelmars door de stad tegen borstkanker. Het was een groot evenement waar 8000 man is op afgekomen! We hebben de grootste Pink Ribbon gevormd van heel de wereld!! *Blink Blink =)

Later op de avond zijn we Holi Paghwa gaan vieren in het Flamboyantpark. Het was een gezellige sfeervolle poederige boel.


Blijkbaar heb ik het goede nieuws nog niet vermeld in mijn vorige blogberichten, hier komt het dan: mijn eindwerk gaat over ‘het realiseren van een schooltuin’. In België kon ik dit onmogelijk realiseren wegens mijn stage naar het buitenland MAAR ik kon het hier niet beter treffen want de Dothschool gaat een schooltuin aanleggen!!

De 5de klas krijgt al enkele weken op vrijdag theorielessen hierover.

Zo heb ik vrijdag een theorieles gevolgd over stekken, enten en occuleren. Normaal zouden er al praktijklessen hebben moeten doorgaan maar deze zijn letterlijk in het water gevallen. Ik ben heel blij dat ik hieraan kan meewerken en iets van mezelf kan achterlaten.

In het weekend zijn we met Erik Vissers (docent van de HUB) gaan eten. Verder heb ik mijn lessen voorbereid en genoten van de Surinaamse zon!



WEEK4 12/03 – 18/03

Zondag 18/03 zit ik hier al een maand! Ovoorstelbaar hoe snel de tijd hier gaat!

Na een weekend vol voorbereidingen startte maandag 12/03 mijn eerste stageweek. Rekenen, Taal, schrijven, lezen, zingen en tekenen behoorde tot mijn lessenpakket.
De juf prefereerde om deze week zelf de Bijbellessen, aardrijkskunde, natuur en geschiedenis te geven.

De eerste helft van de week was echt zwaar!
Het was een hele opgave om de klas onder controle te houden.

Om de kinderen wat meer te motiveren en te belonen heb ik het stickersysteem ingevoerd. Elke lln heeft een persoonlijke stickerkaart. Zie ik dat ze goed aan het werken zijn, ze stil wezen wanneer ik het vraag, netjes werken enz... dan krijgen ze een sticker.

Het systeem heeft een gemiste start gemaakt, ze waren precies niet overtuigd van mijn goede bedoelingen. De tweede dag ging het al stukken beter, je zag de leerlingen glunderen bij het krijgen van een sticker en ze deden eens zoveel meer hun best om er nog één te kunnen bemachtigen. =)
Wanneer de kaart vol is krijgen ze een klein nuttig cadeautje.

Volgende week staat er een nieuwe lesweek te wachten. Dan mag ik ook natuur en aardrijkskunde geven.
Ik ben benieuwd!



Het wordt hier elke dag warmer en warmer (gemiddeld 32°C), ik ben blij wanneer de school uit is want in die hitte lesgeven is ook niet alles.

Voor de rest mag ik zeker niet klagen, ik ben hier graag =) .



Tot de volgende keer! xxx


woensdag 7 maart 2012

WEEK 2

Dag lieve mensen,

Afgelopen week heb ik de leerlingen en leerkrachten van de Dothschool beter leren kennen.

In zo goed als elke klas ben ik een kijkje gaan nemen. De ene leerkracht loopt rond met een stok, de andere blijft de hele tijd aan haar bureau zitten en nog een andere roept de longen uit haar lijf.
Niet allemaal even prettig om aan te horen of te zien.

De leerlingen zijn heel wild wanneer ze niets te doen hebben, wat heel vaak het geval is! 2/3 van de tijd dat ze op school zitten zijn ze aan het wachten; wachten op de leerkracht tot die is uitgebabbeld met een andere leerkracht, wachten na een repetitie (toets) tot iedereen klaar is, wachten tijdens de les als ze om de beurt aan bord moeten komen voor een oefening, enz.
Ik weet niet goed wat denken van de onderwijsmentaliteit hier in Suriname.Zowel de leerkrachten als leerlingen kan je niet vergelijken met de Belgische. De leerlingen zijn hier zodanig gedrild dat het respect voor de leerkrachten een automatisme is geworden, ze tonen eerder respect voor de leerkracht uit vrees om geslagen te worden. De Belgische leerlingen tonen respect ten opzichte van een persoon om wie hij is en niet uit vrees om gestraft te worden.

Verder is er dit nog gebeurd deze week:

-mijn kleren zijn afgebleekt dankzij onze strijkmachine

-straten zijn ondergelopen door de vele regen

-Javaans (Bami en Nasi) en Chinees gegeten (rijst met kip in zoetzure saus) allemaal mmmmmm

-vrijdag werd ik aan mijn lot overgelaten in het 5de leerjaar, ik kwam daar even langs om te luisteren naar de gastspreker die het ging hebben over de schooltuin die ze gaan aanleggen. Ik ben daar een hele voormiddag mogen blijven om de kinderen ‘bezig te houden’ omdat de leerkracht niet is komen opdagen. We hebben spelletjes gespeeld zoals, galgje, bommetje, moordenaartje, raden en uitbeelden/tekenen, zin doorzeggen,... Op het einde hebben de meisjes nog een lied voor mij gezongen: “I'm So Glad You're Here “ J

-de muggen zijn zeer actief geweest

-mijn visa-kaart blokkeert pin-automaten

-Borgoe, het vloeibare goud van Suriname gedronken (cola met rum)

-Zondag: the day of the week

Samen met de Sheikkariem’s (Shamir-Rachid-Shahira en Sharif), de kinderen van de huiseigenaars die boven ons wonen, hebben we een tripje gemaakt naar BergenDal.

Daar hebben we tussen de bomen gezeten (Canopy) en op en in het water (kajakken en zwemmen). Het was geweldig amusant en actief! :)


Toedels!! xxxx

dinsdag 28 februari 2012

WEEK 1

Dag iedereen,
Hier volgt het eerste weekoverizcht vanuit Suriname! Het is een heel lang blogbericht maar je kan elke dag een stukje lezen dan moet je minder lang wachten op het volgende J.

Zondag 19/02


EINDELIJK was het zover.....Zondag 19/02 ging de wekker om 5u30. Met weinig slaap en een zware valies en rugzak vertrokken we om 6u00 vanuit Asse naar de luchthaven van Schiphol.
Na goed 2uur rijden kwamen we aan. Het inchecken was al online gebeurd dus ik kon rechtstreeks door naar de bagageafgifte. Mijn valies woog 23kg, PERFECT want het maximum  dat we mochten meenemen was 23kg!
 Na iets gedronken te hebben en een wandelingetje doorheen te luchthaven te hebben gemaakt met als afsluiter het uitzicht vanop het panorama terras te hebben bewonderd, gingen we richting de gate. Daar nam ik afscheid en ging verder naar de vertrekhal E06. Ondertussen was ik Jonas tegengekomen en kwamen we samen tot de constatatie dat onze vlucht een uur  vertraging had opgelopen. We gingen dan nog maar wat winkeltjes aflopen en zo kwamen we Dorien, kim en Charlotte tegen. Zij hadden een hongertje en vermits we toch nog tijd genoeg hadden zijn we meegegaan naar een pastabar waar we onze resterende tijd op Nederlandse bodem hebben doorgebracht.
De controle van de douane die daarop volgde is zeer vlot verlopen, niet zo heel lang moeten wachten en alles was in orde.
Hop naar het vluigtuig dan maar, zo spannend en iedereen had een gelukzalig gevoel. Er wachtte ons een lange vlucht van 9u en 45 min. Dankzij de goede service van KLM en het toch wel lekkere eten hebben we een aangename vlucht gehad. We hebben twee maaltijden gekregen en nog enkele snacks en drank zoveel we wilden.
Na een pijnlijke landing ( aan de oren) stapten we het vliegtuig uit en viel de warmte op ons als een plakkerig deken.

FOTO

Na een uur aanschuiven voor de paspoortcontrole en het halen van de bagage konden we mee met onze gereserveerde taxichauffeur. En weg waren wij voor de laatste rit van de dag richting de de Johan Adolf Pengelstraat 120 , Paramaribo!

Doordat het ondertussen donker was geworden (ging supersnel!) konden we niet zoveel meer zien. Wat me opviel waren de vele brommers, nog vrij veel mensen op straat in zomerse kledij J,  kleine huizen, grote huizen, veel palmbomen, bananenbomen, tempels, kerk, ....enz.

Het was een snelle rit die een uurtje duurde, de taxichauffeur vloog over de weg  alsof hij alleen was (wat dus helemaal niet het geval was met veel toeters en bellen tot gevolg!).

We werden opgewacht door Daphné en Natalie, zij verwelkomde ons en gaven een uitgebreide rondleiding. Normaal zou dit de huisbazin doen maar zij is momenteel met  vakantie.
Na wat getetter met Daphné en Natalie ben ik mij op mijn kamer gaan installeren.

FOTO

Na een vermoeiende zweterige dag is een douche altijd welkom... tot ik in de douche zelf stond en het water liet stromen.... het water is hier IJSKOUD!! Na wat gebibber en gevloek had ik er wel deugd van. J

Ik ging een goede nacht tegemoet want de slaperigheid was hoog en alles was goed verlopen en het besef dat ik in Suriname zit is er!

Maandag 20/02


Om 10uur hadden we een afspraak met mevrouw Linda Rozenbladt in het IOL (Instituut voor de Opleiding van Leraren).
Daar zagen we Linda voor het eerst na zoveel maanden contact te hebben via mail.
We moesten een aanmeldingsformulier invullen en Linda belde ondertussen naar de stagescholen om een eerste ontmoeting te regelen.
Onze school was blijkbaar nog niet op de hoogte van onze komst (stress!!) maar na wat gebel is het in orde gekomen.
Morgen (dinsdag) gaan we op gesprek bij de directrice Mevr. Pengel.
In de namiddag hebben we gekookt (noodles met groenten) en zijn we nadien naar een grote winkel inkopen gaan doen.
Later op de avond hebben we een gezellig gesprek gehad met Rachid (de zoon van de huisbaas) en Shahira (dochter van de huisbaas). Rachid heeft ons een typisch Surinaams (zelfgemaakt op tradionele manier) gemberbier laten proeven. Het heeft een bizarre nasmaak met prikkelingen op de tong. Als cadeau hebben we de fles gekregen. Deze ligt ondertussen in de frigo te koelen.

 FOTO huis

Ik voor ons huis, de beneden is van ons.    

OTO's

Dinsdag 21/02


Na het ontbijt zijn we vertrokken naar de Doth-school, onze stageschool voor komende 3 maanden. Het is heel echt heel dichtbij. Op 5 minuten stonden we aan de poort.
Het ligt aan het einde van een doodlopende zandweg. Echt een hele leuke, kleurige school!
FOTO’s

We werden vriendelijk onthaald door mevrouw Pengel, de directrice. Ze heeft de schoolwerking uitgelegd en wie er allemaal werkt, nl. 25 leerkrachten waaronder de klasjuffen, zorgcoördinator, knutseljuf, lo-leerkracht, RT-leerkracht (remidial teacher), secretariaatmedewerkster, 3zusters en 1 broeder (begeleiden de Bijbellessen).
 De school begint om 7u40 met een gezamelijk moment op het grasveld waarbij wordt gezongen en de Surinaamse vlag naar omhoog wordt gehaald. Op maandag duurt de ceremonie tot 8u15, op de andere weekdagen 5minuten. Na deze 5 minuten gaan de lln naar hun klas, van elke leerjaar zijn er 2 klassen, het is dus een grote school met 312 lln.
Vanaf 7u45 wordt er bijbelles gegeven tot 8u15. Dit verloopt volgens een vast programma, aangepast aan het leerjaar en dit wordt opgelegd door de evangelische broedergemeenschap.
Na de bijbelles starten de gewone lessen, Nederlans, rekenen, handvaardigheid,... Om 9u45 is er een pauze tot 10u15. De kinderen die het  thuis moeilijk hebben krijgen een sandwich en een beker melk van school.
De school is gedaan om 12u40. Naast het lesgeven krijgen we nog andere taken opgelegd zoals deelname aan een commissie,  dit zijn werkgroepen op school. Zo heb je leerkrachten die de snoeppauze organiseren, dan verkopen ze allerlei producten aan ouders en kinderen om geld bijeen te krijgen voor de school. Dit geld wordt gebruitk om de school te onderhouden en een extra voor de kinderen te kopen.
 Er is een mediatheek; een grote ruimte met 2 boekenrekken, eenlokaal voor de handvaardigheid, en een lokaal voor kinderen die extra begeleiding nodig hebben. Een refter is er niet vermits de kinderen ’s middags naar huis gaan. Wanneer het regent blijven de kinderen op de gang spelen, de gangen en de klassen zijn langs 1 zijde open met daarvoor een traliewerk.

Na het gesprek is Mevr. Pengel met ons langs elk klaslokaal gegaan en de leerkrachten op de hoogte gebracht van onze komst en bedoelingen.

Nadien gingen we met een gerust gevoel naar huis, de samenwerking met de directrice heeft alvast een goede start genomen.


In de namiddag zijn we met de de taxi naar een fietsenverhuurder gereden.

Natalie was met haar fiets (zij had er al één) naar daar gereden om zo samen met de fiets langs de waterkant te rijden. We zijn  bij een kraam voor een plaatselijk sapje te drinken.

FOTO's

Verder zijn w e nog naar de winkel gegaan voor eten.

Woensdag 22/02

Vandaag hadden we om 7u30een afspraak met Mevr. Landolf, zij is de tussenpersoon tussen Linda en onze stageschool. Ze werkt voor de Evangelische Broedergemeenschap waarbij onze school is aangesloten.
Na 20 minuten liepen we het kantoor opnieuw uit.
Eens buiten was het weer zo hard aan het regenen dat we beslosten even te schuilen en te wachten. Het volgende wat we deden was het kopen van een Surinaamse SIM-kaart. Wil je graag mijn Surinaams nummer dan stuur je maar een email.
Verder zijn we de centrale markt gaan bezoeken, deze is gelegen aan de waterkant. Het is voor een groot deel overdekt en je vindt er alles van groenten en fruit dat ze in Suriname kweken. Ook veel vis en een beetje vlees. Niet alleen eten maar ook sierraden en andere prullen.
De markt was niet zo proper zoals wij ze gewend zijn.

FOTO

We waren helemaal uitgeregend bij onze thuiskomt, gelukkig blijft de warmte en drogen je kleren snel.
’s Avonds ben ik samen met Natalie naar de cultuurtuin gefietst. Zij heeft daar haar kilometers gelopen en ik fietste ernaast.

FOTO

Toen we Natalie haar fiets gingen halen begon het opnieuw te gieten, even schuilen en dan vertrekken.We hadden geen geluk want het begon terug te regenen... Voor de tweede keer vandaag was ik doorweekt en voor het eerst had ik koud!! Want er was ook wind bijgekomen... Al duurde het niet lang of de warmte keerde weer  en het stopte dan ook met regenen.
Jaja veel zon hebben we nog niet gezien!

Donderdag 23/02

                                  
Om 7u45  vanmorgen  is Chico, de taxichauffeur ons (Jonas en ik) komen ophalen.
Samen (ondertussen zaten ook Kim, Charlotte en Dorien ook in de auto) naar de vreemdelingepolitie gereden. De dame aan de balie deed eerst heel moeilijk maar na het tonen van een simpel papier (waarvan we nooit hadden gedacht dat het zo belangrijk was) werd ze opneens veel vriendelijker. Uiteindelijk kregen we een stempel en werden we wandelen gestuurd richting een kantoor naast dat van hun. Daar kregen we papieren die we moeten invullen en later binnen brengen. Er volgde nadien nog enkele stops zoals een pinkantoor, zegels kopen,de Surinaamse bank en terug naar huis.
Met een goed gevulde maag (kip met rijst in de wok) trokken we in de namiddag richting het winkelcentrum. Dit eindigde met een bezoek aan ‘Zus & Zo’ en de palmentuin.
F

Vrijdag 24/02


Voor het eerst alleen en met de fiets richting het postkantoor. Wat een soep!!
Het verkeer hier is echt niet te doen! Dan rijden ze in Brussel nog heel braaf! Doordat ik zo moest bezig zijn met de auto’s naast mij en rondom ben ik verkeerd gereden, ben dan even gestopt om het stadsplan te bekijken en met het plan in de hand verder te fietsen.
 Het is niet alleen het verkeer dat vermoeiend is ook je mag niet overal fietsen. Je mag enkel met de auto’s mee fietsen dus NOOIT tegen het verkeer in. Remmen = achteruit trappen. Vaak zijn er éénrichtingsbanen dus als je niet op voorhand weet welke straat welke richting geldt dan kan je moeilijk vooraf je route uitstippelen (wil je altijd kunnen fietsen) ... dus ik heb een paar keer naast de fiets moeten stappen, als voetganger.

Ik ben er dan uiteindelijk wel geraakt (het is was ontzettend warm, de zon scheen voor het eerst zo fel).

Vaak roepen ze ook naar je (de plaatselijke naar de blanke) zoals ‘Hey schatje ‘Bakra’ (=Blanke),.. Ze fluiten of toeteren heel veel of ze doen zo kusjes na. Gewoon negeren want ze doen dat naar alle blanke studentes.
Ik heb ondertussen ook enkele woordjes geleerd in het Saran Tongo (veel gesproken taal);
A boen = Oké
Ai= Ja
Bakra= blanke
No span = maak je niet druk
Ai go = alles goed
Va waka = Alles goed?

Verder hebben we op vrijdag het appartement gekuist en gaan eten in het Indisch restaurant ‘Sharina’ mmmm het was LEKKER!!

FOTO

Zaterdag 25/02


We waren van plan om naar de grote Hermitage MALL (shoppingcenter)  te fietsen. Eens daar aangekomen bleek die onverwacht gesloten te zijn. Ach ja dan hadden we er een leuk fietstochtje opzitten. Natalie besloot toen om Maria te bellen, zij  is een Belgische vrouw die hier al meer dan 20 jaar woont, ze is getrouwd met een Surinamer en hebben samen 1 dochter Celien. Zij wonen niet zover van de Hermitage Mall dus Natalie vroeg aan Maria of we niet even binnen mochten springen.
Het was oké voor Maria dus wij stonden op 2minuten aan haar deur. We werden vriendelijk onthaald door Maria, Albert (man) en Celien.
We hebben een uur gebabbeld over het onderwijs en geloof in Suriname.Ze vertelde ook waarom de Hermitage mall gestoten was, het was een feestdag! De dag van de revolutie! Na dat uur vroegen ze of we geen tourtje met de auto wilde maken. Wij zagen dat natuurlijk zitten!

Wij allemaal in de auto voor een ‘tourtje’ , al gauw bleek het veel meer te worden. Omdat het ondertussen al 13uur was geworden en we kregen honger en  zijn we onderweg  getopt bij Indische kraampjes. Het gezin kocht typische Indische hapjes zoals kippensaté’s, loempia’s (met kouseband (soort boontjes), bakbanaan, soort kipkroketten en een sap met cocosmelk en citrusgras met zetmeelkorrels en er was ook een roze kleurstof aan toegevoegd.
Alles de auto in en we reden naar een plek waar we dit konden opeten.

Zo reden we door Lelydorp, district Wanica richting Zanderij (waar de Internationale luchthaven is), we passeerde langs verschillende oude plantages zoals ‘Onverwacht’ en andere.

FOTO

Waterbuffels (getrokken vanuit de auto) We hebben    ook zeboe’s gezien. Wiki: is een rund dat in het Indische subcontinent en Afrika wordt gedomesticeerd, en voornamelijk in tropische en subtropische klimaten gehouden wordt. Het dier wordt gekarakteriseerd door de grote bult achter de nek.

De eerste eventuele stopplaats was gesloten dus reden we richting een andere, genaamd Cola creek. De Cola Creek is een natuurlijke zwembad en het heeft zijn naam te danken aan de donkerbruine kleur van het water. Het ligt in het binnenland van Suriname, en veel families komen hier om te ontspannen en te genieten van de natuur.. De wegen ernaartoe waren heel hobbelig en ze bestaan uit bauxiet (lateriet).

FOTO

Het is echt een paradijs voor zwemliefhebbers en zonnekloppers. Je kan er je hangmat omhooghangen in een gehuurde hut of gewoon tussen de bomen. Daar hebben we op een bankje het eten uitgestald en lekker gegeten (we zijn er niet ziek van geworden!) met onze voetjes in het water.... ZALIG!!

FOTO

Na het eten reden we terug richting Paramaribo langs de Surinamerivier. Op de terugweg zagen we een Anaconda!!!! Deze was weliswaar dood, gedood door de plaatselijke jongeren want de anaconda vormt natuurlijk een bedreiging voor de bevolking en  dieren die daar wonen. Een anaconda kan zelfs een geit opeten!!
We zijn ook langs White beach gereden, dit is een aangelegd wit strand langs de Surinamerivier.
.Je vind er Caribische hutten en grote palmbomen. Plotseling krijg je het gevoel dat je niet in Zuid-Amerika bent, maar ergens op een Caribisch eiland. Het enige waaraan je kunt zien dat je je toch echt in Suriname bevindt is de kleur van het water langs het strand: niet zeeblauw, maar tropisch bruin. De kleur van het water doet natuurlijk niets af aan het zwemgenot! Bovendien heb je een schitterend uitzicht op het Surinaamse regenwoud aan de andere zijde van de rivier.

Albert is binnengereden maar vermits dat het al vrij laat was (we moesten nog van bij Maria met de fiets naar huis en daarna carnaval (lees verder) hebben we ons gedraaid en verder gereden. We zullen dit wel op een andere dag bezoeken.

Het was zaterdag hééél warm en nu nog warmer (over de 30graden) dus het was echt bakken! (Mag wel na een hele week regen.)

Eens thuis hebben we ons even opgefrist en zijn we naar het ’t vat vertrokken.
Daar organiseerden ze een Braziliaanse carnavalavond. Praalwagens of Braziliaanse danseressen hebben we niet gezien (buiten ééntje) maar er waren wel 2 podia’s (de straat was afgezet) waar verschillende bandjes optraden. We zaten aan tafel met andere studentes, zowel van onze school als andere hogescholen. Ik heb zuurzaksap gedronken en mopésap, allebei lekker en fris. Ook heb ik even geproefd van het Parbobier (plaatselijk bier), het smaakt eigenlijk naar tafelbier. Minder straf dan Jupiler.
Na het tafelen zijn we naar de optredens gaan kijken. Het was een leuke afsluiter van een nog leukere dag!

Zondag 26/02



Tegen 10uur zijn we vertrokken naar de zoo per fiets.
De zoo is veel kleiner en primitiever dan de zoo’s die wij kennen. Ook de dieren zitten in veel kleinere kooien.


FOTO

Het was nog warmer als zaterdag!!! Echt niet te doen!  Daarom dat we in de namiddag de schaduw van ons huisje hebbben opgezocht. Later in de namiddag heb ik mijn kleren gewassen. Ze zijn er proper uitgekomen dus die misssie is geslaagd.J

Volgende week staan er veel observaties gepland, ik kijk ernaar uit! En voor wie het nog niet moest doorhebben alles gaat hier prima met mij!
Wie graag wil skypen of mijn gsnmr wil, stuur maar een mailtje naar karen.tirry@gmail.com.
Op facebook vind je veel meer foto’s dan hier op de blog, zeker eens checken!

Tot de volgende!! Xxx
Karen

P.s.:Het uploaden van de foto's op mijn blog is niet gelukt, ik zal het later nog eens proberen. Op facebook staan ze wel voor een groot deel.

maandag 13 februari 2012

Hallo Zuiden: kennismaking

Vrijdag 10 februari zijn Jonas en ik naar de basisschool Spring in ‘t veld te Bellingen getrokken. Daar hebben we kennis gemaakt met de graadsklas van meester Jeroen (3de en 4de lj). We zullen vanuit Suriname contact houden met deze klas, er zal informatie en materiaal uitgewisseld worden omtrent vooraf afgesproken thema's (reclame, feesten, muziek, kinderrechten, eten,...).


Het materiaal waarover ik spreek bestaat uit: werkjes, videoreportages, foto’s, skypegesprekken, blogberichten, ...



Om het ijs te breken en de verbondenheid tussen de leerlingen uit beide landen te vergroten zijn ze gestart met het maken van een naamkaartje en een identiteitskaart. Wij nemen dit alles mee op het vliegtuig en zullen hetzelfde trachten te doen in Suriname. We zullen dan ook het gemaakte materiaal uitwisselen, zodat elke leerling kennismaakt met een leerling uit België of Suriname.















Naast het maken van identiteitskaarten en naamkaartjes hebben we ook videopnames gemaakt.
De Surinaamse kinderen kunnen later kijken naar een ronleiding doorheen het schoolgebouw, ze kunnen luisteren naar boodschappen, vragen, kijken naar acts, tekeningen,gebaren,... allemaal gemaakt door en voor kinderen.

Er werden nog enkele foto’s genomen (niet alleen door ons maar ook de pers was aanwezig!) en weg waren wij met tekeningen, identiteitskaarten, filmopnames en vooral veel vragen.

Hopelijk reageren de kinderen in Suriname even enthousiast op het project en kunnen we achteraf spreken van een geslaagde en leerrijke uitwisseling.

Zie hier meester Jeroen met zijn 16 (b)engeltjes:

Wie meer wil lezen over dit project, waar heel wat studenten aan deelnemen die op buitenlandse stage gaan, kan surfen naar volgende website: http://www.hallozuiden.be/









Groetjes,



Karen





woensdag 25 januari 2012

We zijn er BIJNA maar nog niet helemaal !

Beste lezer,



Binnen 25 dagen zit ik samen met Dorien, Jonas, Kim en Charlotte op het vliegtuig richting het warme Suriname!

Voorafgaand aan deze reis is er veel gebeurd zoals het schrijven van een motivatiebrief, selectiegesprek, projectdossier, lessen, groepswerken, examen ,bezoek aan het ITG voor vaccinaties, naar de Surinaamse ambassade voor het MKV en visum, internationaal paspoort , vliegtickets, enz.

Veel voorbereidend werk maar dit zal snel vergeten zijn eens we daar zijn.

We vertrekken op 19/02/2012 en zijn terug op 1/06/2012.

Voor wie meer details wil:

KLM ROYAL DUTCH AIRLI - KL 713

SUN 19FEB AMSTERDAM NL PARAMARIBO SR

SCHIPHOL AIRPORT ZANDERIJ INTL

12u25 18u10

NON STOP DURATION 9:45

KLM ROYAL DUTCH AIRLI - KL 714

THU 31MAY PARAMARIBO SR AMSTERDAM NL

ZANDERIJ INTL SCHIPHOL AIRPORT

20u05 9u35 01JUN

NON STOP DURATION 8:30

Eens aangekomen in Suriname zal een taxi ons opwachten , deze brengt Jonas en mezelf naar de Johan Adolf Pengelstraat in Paramaribo. Dorien, Kim en Charlotte verblijven op een ander adres, niet zover van bij ons.

We delen het appartement met Natalie en Daphné, ook studenten maar dan van de opleiding secundair onderwijs. Zij zullen daar al een week zijn als wij toekomen.

Jonas en ik zullen stage lopen in de Doth school op 600m van ons appartement! Dat wordt een mooie wandeling van en naar school!

Zo hier zullen jullie het voorlopig mee moeten doen. Tijdens mijn verblijf zullen er meerdere berichten verschijnen op deze blog, de bedoeling is om jullie op de hoogte te houden en ik heb een mooie herinnering voor later.

Oh ja ik neem samen met Jonas deel aan het project ‘Correspondenten in het Zuiden’, dat houdt in dat we onze ervaringen delen met een klas in België. Dus ook voor hen deze blog.

Tot de volgende!