Aan de bloglezer,


Het vorige bericht werd inderdaad het laatste bericht op Surinaamse bodem. Ondertussen bevind ik me weer aan de overkant van de oceaan.



De vlucht is goed verlopen en de bijhorende controles ook. Zoals voorspeld had ik overgewicht op mijn bagage, na eens vriendelijk gelachen te hebben naar de meneer achter de balie zei hij vervolgens “Volgende keer beter op je gewicht letten he”, geen probleem meneer :) .
Ik kan je zeggen, de opluchting was groot!


Voorafgaand aan ons vertrek is er nog wat gebeurd;


WEEK 14 ; 21/05 – 27/05


Op school hebben de leerlingen van de 4de klas gewerkt aan ons Belgisch hoekenwerk, daarnaast heb ik met de 5de (woensdag) en 4de klas (donderdag) het kinderboekenfestival bezocht. Heel veel kinderen op één plek maar toch verliep de organisatie vlekkeloos. Elke groep werkte 3 workshops af, alles draaide rond het thema welzijn.



Ook buiten de schooluren werd er gewerkt voor school, zo moesten er nog een aantal taken van de HUB worden afgewerkt en doorgestuurd worden.



Vrijdag 25/05; onze laatste stagedag op de Dothschool. We kregen ’s morgens bij de vlagophaling enkele minuten de tijd om de hele school toe te spreken, hen te bedanken en om cadeau’s uit te delen.



Jonas en ik hadden ons goed voorbereid op dit moment zodat we zeker niemand zouden vergeten. Tot de directrice verandering bracht in het programma. Zij, de collega’s en de kinderen wilden ook ons bedanken. Elke klas is naar voor gekomen met een cadeau, een gedicht, een lied, een pakje, sierraden,.... daar stonden we allebei met onze mond vol tanden! Wij dachten hen eens in de bloemetjes te zetten!



Na de hele mooie vertoning van de school was het aan ons. We hebben de school didactisch materiaal geschonken en de kinderen getrakteerd op een ijsje en zeer bruikbaar materiaal zoals een lat, balpen en potlood.



Het was een emotionele dag die we hebben afgesloten met onze Surinaamse zus en broer (Shahira en Sharif) bij Sharinhas (Indisch restaurant).



Ons laatste weekend hebben we al kamperend doorgebracht op Overbridge (een aangelegd rivierstrand aan de Surinamerivier). Onze groep bestond uit de meisjes van de Henrystraat (Kim, Dorien en Charlotte) ,Flora-girl (Margot) en de J.A.Pengelstraat (Jonas,ik, Shahira en Sharif).




Zaterdag werden er eerst nog enkele voorbereidingen getroffen om dan in de late namiddag te vertrekken. Daar aangekomen hebben we ons geinstalleerd, hangmatten omhoog gehangen, eten uitgepakt,....



Sharif begon meteen te bbq’en, ondertussen amuseerde wij ons met verschillende kaartspelletjes.



Na het mega lekkere eten zijn we naar de pier getrokken en onder de sterrenhemel hebben we gezongen. We werden begeleid door Sharif en zijn gitaar, Ruby.



Er volgde nog een nachtelijke zwempartij om daarna vroeg in de ochtend te gaan slapen. Al kwam van dat slapen niet veel in huis, gauw werden we wakker gemaakt door een luidruchtige papegaai. Hoog in de bomen zat hij ons te begluuren en ons te ‘plezieren’ mijn zijn ‘gezangen’.



Ons ontbijt bestond uit pannenkoeken!! :) Dit werd als verrassing gegeven door de meisjes.



Verder hebben we nog gezwommen, een kleurtje opgedaan en gehangmateert.



En zo heb ik het laatste weekend in Suriname beleefd, ééntje om nooit te vergeten!







Week 28/05 – 1/06

Onze laatste al-niet-meer-volledige-week! :(

Naast het werk voor school (HUB) en valiezen inpakken hebben we vooral genoten!

Voor de laatste keer naar t’stad, een laatste fietsrit, gezellig samenzijn met de bovenburen, een allerlaaste keer de Dotschool gaan begroeten en het hoogtepunt; de Belgische avond. Georganiseerd door de meisjes van de Henrystraat. Samen met onze beste Surinaamse vrienden hebben we er een onvergetelijke laatste avond van gemaakt! We kregen allen van Shahira en Sharif een armband die ons voor altijd zal verbinden met elkaar en de mooie momenten die we samen hebben beleefd!



Bij onze thuiskomst hebben we nog cadeau’s gekregen, een Indiaan gemaakt uit verschillende inlandse houtsoorten en een pijl met daarop ‘Paradise’. Jonas kreeg de pijl ‘amateur gynaecoloog’, velen onder jullie zullen niet begrijpen waarom hij deze heeft gekregen. Wil je het weten? Vraag hem dan maar naar zijn bananen :).


En zo was donderdag 31 mei sneller aangebroken dan gedacht! Om half 6 uit bed om Shahira die naar het werk vertrok een laatste brasa (knuffel) te geven. Het drong toen nog niet tot me door dat ik echt die dag vertrok, alles verliep in een waas, veel te snel om erbij na te denken.



In de loop van de voormiddag hebben we ook afscheid genomen van Shamir en Ronaldo. Sharif is speciaal voor ons eerder van de les gekomen en samen met Loris hebben ze ons uitgezwaaid.



Pas in de taxi kreeg ik het moeilijk, met een droge keel en vochtige ogen reden we richting Zanderij.



Nu zit ik goed en wel thuis (België) achter mijn vertrouwde bureau in mijn kamer die een nieuw kleurtje heeft gekregen (bedankt mama en papa). Momenteel nog zonder internet (dit bericht zal bij iemand anders thuis op het net geplaatst worden).



Daarvoor kom je dan naar België om zonder internet te zitten :) , in Suriname ging het dan veel vlotter ze :) .


Maar goed, het zit erop, hopelijk krijg ik later de kans om eens terug te keren naar Suriname.




I LOVE SURINAM and it’s people! <3



Karen

WEEK 11-12-13

Beste lezer,

De kans is groot dat dit één van mijn laatste blogbericht wordt op Surinaamse bodem.

Ik heb genoten van de vele reacties en hopelijk heb ik jullie geboeid met mijn verhalen.

Er valt weer heel wat te vertellen!



WEEK 11 ; 30/04 – 6/05
Maandag was er op school voor een tweede maal in mijn bijzijn een snoeppauze. Deze keer was het mijn beurt om te helpen bij de voorbereidingen.

Mijn taken bestonden uit het zoeken naar leerkrachten die bereid waren om eten te verkopen, plaurie (Hindoestaanse kleine snackballetjes, gemaakt van gele spliterwten) verpakken, affiches maken en ophangen,...

Tijdens de snoeppauze zelf heb ik plaurie verkocht. Vele kinderen beschikken over hele straffe smaakpapillen, zoveel peper dat ze eten!! Zelfs een vingerpuntje is teveel voor mijn mond en lippen, ze staan meteen in brand! En dan moet je vooral zo slim zijn om op dat moment in je ogen te wrijven! Pikken!!

Gelukkig heb ik mijn ogen niet uitgewreven want ’s avonds had ik ze nodig voor de cinema.



Dinsdag 1 mei is het net zoals in België ‘Dag van de arbeid’ . Geen arbeid dus voor vandaag, wel genieten aan het zwembad van het hotel Residence Inn. Na het zonnen en zwemmen trokken we naar de Palmentuin waar er een marktje was, georganiseerd door Inheemsen (Indianen). Verderop was de Tele Sur loop aan de gang, véél volk en ambiance!

Later op de avond zijn we nog gaan quizzen bij de meisjes in de Henrystraat.

Natuurlijk zijn die van de Pengelstraat (Jonas-Daphné en ik) gewonnen! J



Minder goed nieuws was dat de zon een te rode huid had achtergelaten op mijn buik . Dit zorgde voor veel pijnlijke momenten en slapeloze nachten!



Buiten het vervloeken van mezelf dat ik me zo had laten roosteren is er niet veel speciaals meer gebeurd die week. Wel dat we nu helemaal officieel legaal zijn in Suriname tot 7 juni! Ik heb mij dus bedacht en blijf nog een week langer!! Jammer genoeg is dit een mopje L.



Oooowww ik ben het belangrijkste nog vergeten! Het beste weekend ever! Dat weekend hebben we doorgebracht op Republiek met ons gastgezin, het ligt op een uurtje rijden van Paramaribo.

Daar hebben we gelogeerd in een groot huis aan een kreek. Het was zooo geweldig! We hebben heel wat afgelachen en lekker gegeten (bbq).



Week 7/05 – 13/05

De verbrande huid was nog steeds niet genezen en heeft me nog lang gepijnigd!

Wat ook pijnlijk was die week was het vertrek van Daphné en Natalie. Zij vertrokken op woensdag terug naar ons Belgenland. Wij (Jonas en ik) bleven als weeskinderen zielloos achter, al werden we héél goed opgevangen door ons fantastisch gastgezin!



Verder heb ik lessen gegeven in de 5de klas (thema; het menselijk lichaam) en huiswerkbegeleiding gevolgd. Ook de schooltuin krijgt vorm. Al kenden we veel tegenslag, ik vertelde al over de regen die het verpeste, maar nu bleek dat de grond waar we eerst hadden gepland helemaal niet goed te zijn. Ondertussen heeft de tuin een nieuw plekje gekregen en groeien er Antroea-, Aubergine-,(Boulangier) en peperplantjes.



Vrijdag 11/05 waren we uitgenodigd voor een verjaardagsfeest. Een unieke ervaring met veel eten en drank.

Zaterdag speelden Jonas en ik voor de ideale gastheer en gastvrouw. Onze gasten waren de meisjes van de Henrystraat + Margot en ons gastgezin. We hebben balletjes in tomatensaus met frietjes gemaakt en een heerlijk dessert! Na het eten volgde er spelletjes die voor hilarische taferelen zorgden.

Het was opnieuw meer dan een geslaagde avond!

Zondag zijn we na een hele korte nacht vroeg opgestaan om de vogeltjeswedtrijd op het onafhankelijkheidsplein bij te wonen.



WEEK 14/05 – 20/05

Een week vol lessen geven en voorbereidingen. Ook hebben we zelf een les gevolgd. Dat deden we op het IOL, raar om opnieuw te moeten luisteren naar een docent J.

Donderdag kwam Linda voor een tweede keer langs om een les bij te wonen met achteraf een positief resultaat! Ikke gelukkig J.

Mijn goede resultaten werden beklonken in de Parbo-fabriek die we later op de dag bezocht hebben.

Niet alleen werd er gedronken die dag maar ook gedanst! Alles los schudden in de Havanna Lounge!



Het weekend kwam eraan en dat brachten we door op Bigi Pan! Het is een natuurreservaat gelegen in het westelijk deel van Suriname.

Onderweg zie je veel open vlaktes met rijstvelden, polders, kokosplanten,...

Bigi Pan zelf is een paradijs voor vogelliefhebbers! Je ziet er alle soorten, maten en kleuren van vogels. We hebben niet alleen vogels gezien, maar ook kaaimannen, een leguaan, vissen met 4 ogen en nog veel meer...

Het moddergevecht was het hoogtepunt van het weekend! Tot schouderhoogte (voor mij allesins) in het water staan en met de voeten in modder. Naar de modder duiken, vastpakken en gooien naar al slachtoffers die in je buurt staan! Geweldig! J



Wat zal ik het hier missen! Suriname heeft echt mijn hart veroverd! Nog (op dit moment) een week en ik ben alweer thuis.



Dussss het is de moment om van jullie afscheid te nemen zodat ik nog wat kan genieten van mijn resterende tijd hier in het Switi Sranan!


Tot schrijfs!!

Zoen x Karen

WEEK 7-8-9-10

Dag lieve trouwe volger,

Zal ik beginnen waar ik vorige keer ben geëindigd?

Hoor ik daar een ja? :)

Hier gaan we......



De dagen voor een vakantie heerst er altijd een gezellige drukte op school. Zo ook bij ons. Jullie weten van de snoeppauze die op maandag 2/04 heeft plaatsgevonden. Er waren vele eetstandjes waar je vanalles kon kopen ten voordele van de school.

Dinsdag 3/04 was het onze beurt om iets lekkers te maken. Zo hebben we voor de 4de klas (corresponderende klas) en alle leerkrachten hotdogs gemaakt.
Jonas en ik stonden als twee machines aan de keukentafel het ene broodje na het andere te smeren en te beleggen. Er zijn wel 50 broodjes gepasseerd!
Het maakte ons des te gelukkiger dat ze onze broodjes allemaal smakelijk hebben opgegeten.

Woensdag 4/04 werden de rapporten afgehaald en kwamen de leerkrachten voor een laatste keer samen.



En dan was het eindelijk zover PAASVAKANTIE !



Ik ga niet tot in detail treden over onze trips, anders heb ik bij mijn thuiskomst niets meer te vertellen. Maar om jullie tevreden te houden zal ik beknopt mijn verhaal doen.



Galibi 5/04 – 7/04
Galibi is een Indianendorp, het ligt op 2uur varen van Albina. Het dorp wordt bevolkt door Caraïbse inheemsen, ze leven van het toerisme en de export met Frans-Guyana.

We zijn naar Galibi gegaan om reuze schildpadden eieren te zien leggen, en ja hoor we hebben het gezien!

Het zijn net witte, ronde , mooie ping-pongballen. Heel fascinerend om te zien.

Op de laatste dag hebben we een uitstapje gemaakt naar de Franse kant, naar het stadje Saint-Laurent-Du-Maroni. Daar hebben we het beruchte strafkamp Camp de La Transportation (film Papillon) bezocht. Het dateert uit de tijd dat Frans-Guyana diende als strafkolonie van Frankrijk.

Het contrast met Suriname valt meteen op; Franse nummerplaten, alle wegen die gealsfalteerd zijn, ze rijden rechts, spreken Frans, betalen met Euro’s,....

We zijn ook bij de ‘boulangerie’ langs gegaan voor een lekkere koffiekoek mmmm :).

Op zaterdag is het tevens markt waar Surinaamse marrons, inheemsen en Frans-Guyanen, hun handelswaren verkopen, daar hebben we dan ook een kijkje genomen.



Ondanks de regen (behalve op de laatste dag) hebben we superhard genoten van deze trip!



Dolfijnspotten 9/04

Vandaag heb ik voor het eerst dolfijnen in het wild gezien! Ze lieten even op zich wachten maar na een tijdje werden we rijkelijk beloond voor ons geduld. Vele vinnen werden zichtbaar, soms kwamen ze zo dicht bij de boot dat we ook het hoofdje konden zien! Zo’n schattige wezens!

We zijn ook een paar keer aan wal gekomen voor het bezoeken van een plantage en een korte wandeling op de dijk van Fort Nieuw-Amsterdam.



Isadou – Brownsberg – Ston-Eiland 10/04 – 13/04
Als je me zou vragen ‘Welke trip vond je het leukste?’ dan zeg ik vol overtuiging deze! Het is een echte aanrader, het was geweldig!

Niet alleen de prachtige omgeving maar ook de groep was een dikke meevaller. In totaal waren we met 8 (inclusief gids) die samen dit avontuur beleefd hebben.

Isadou is een eiland in het binnenland. We waren daar helemaal alleen + de eigenaars. Het straalde veel charme en gezelligheid uit. We hebben 2 nachten in een houten hut geslapen, het hoogstnoodzakelijke comfort was aanwezig.

In de 2 dagen dat we daar waren zijn we marrondorpen gaan bezoeken (zijn heel primitieve Afrikaanse dorpen), kaaimannen gaan spotten, gebarbecued , kampvuur gemaakt, gezwommen en last but not least : gedanst met marronvrouwen, ze kwamen van het dorp naast ons en lieten hun traditionele liederen en dansen tonen aan ons. Het was een hilarische avond! :)



Op 12/04 was het moment gekoment om afscheid te nemen van Isadou en door te reizen naar het natuurpark Brownsberg. Onderweg hebben we bijna een poema aangereden! We zagen hem nog net wegrennen in het struikgewas. Jaja ik heb een wilde poema gezien :).

Daar hebben we gewandeld naar watervallen (Leovallen) en uitkijkposten. De uitzichten zijn zo mooi dat ze niet in woorden te beschrijven zijn. We hadden zicht op het Brokopondostuwmeer. Het meer is in de jaren 60 aangelegd om energie op te wekken ten behoeve van Paramaribo en de bauxietwinning. Voor de aanleg van het meer liet de regering de toenmalige dorpen van zo’n 5000 mensen onder water lopen. Het heeft een zeer treurige aanblik, duizenden boomstammen die dood boven het water uitsteken, je werd er stil van.



Op Brownsberg zagen we dit meer alleen maar in de verte maar toen we verder gingen naar Ston eiland waar we onze laatste nacht gingen doorbrengen stond onze chalet gewoon aan het stuwmeer!!

Zoooo idyllisch!

Het was een geweldige plek! ’s Avonds op het terras allemaal in de hangmatten naast elkaar mopjes en raadsels vertellen , ondertussen vieze beesten wegslaan en vers fruit eten.... ik moet glimlachen als ik eraan terugdenk.

Vrijdag de 13de was voor ons zeker geen ongeluksdag (buiten het feit dat de trip erop zat), we kregen de toestemming om een goudmijn te bezoeken, we hebben de Slamed waterval beklommen, op Piranha’s gevist, gezwommen in het stuwmeer (gelukkig geen pirhana tegengekomen)... Ons vervoer verliep heel de tijd over het stuwmeer, tussen de bomen en stenen door. Heel akelig als je weet dat er onder u dorpen hebben gelegen en ooit mensen hebben geleefd.



Moe maar opnieuw zoveel geweldige dingen gezien en meegemaakt vertrokken we terug richting huis.



Quad Adventure 14/04
Dit was een dag vol actie en adrenaline! Z-A-L-I-G

Ik zat dan wel niet op een paard door de jungle te galopperen maar wel met een quad! Zo tof!

Na de quad konden we onze modderige kledij inruilen voor een zwempak en hebben we lekker ontspannend op het strand van Overbridge gelegen met af en toe een plons in de Surinamerivier.

’s Avonds hebben we onze dansschoenen aangetrokken en zijn we naar de Zsa Zsa Zsu gegaan.



Raleighvallen 16/04 – 19/04
Wat een uitputtende trip was me dat!

De weg naar daar was heel slecht (zandweg) en de boottrip die daarop volgde was verschrikkelijk nat en koud (regen)!!

Ook de rugzakken zijn niet droog gebleven met natte kledij tot gevolg.

Gelukkig hebben we de zon de dagen nadien veel gezien.



De eerste nacht in de hangmat is goed verlopen, we werden beschermd tegen ongedierte dankzij onze klamboe en we bleven gespaard van gesnurk (iedereen sliep in dezelfde ruimte, geen muren, enkel een dak boven ons hoofd).

Na het ontbijt maakten we ons klaar voor de trektocht naar de Voltzberg. Eerst 5 minuten in de boot om daarna 8km door de jungle te stappen, omringd door woudreuzen, lianen, palmen, apen en andere dieren. Door de hoge vochtigheidsgraad en intensiviteit hebben we ons allemaal te pletter gezweet.

Eens aangekomen aan de voet van de Voltzberg konden we aan de klim beginnen. Het is een kale granieten bultvormige rots in de plakke zon!

Met behulp van de locale gids ‘Hugo’ zijn we allemaal veilig en wel aangekomen op de top.

Je wist niet waar eerst te kijken, eindeloos uitzicht op het regenwoud met daartussen hier en daar een berg, geluiden die van alle kanten leken te komen, vele kleine leguanen,... MACHTIG...!



We konden daar jammer genoeg niet blijven. Opnieuw 8km door de jungle, deze keer wat sneller en een dikke 2uur later kwamen we aan de stroomversnelling (vertrekpunt)! Een frisse duik in het water heeft zoveel deugd gedaan. Ik was KAPOT, wel trots op mezelf en op mijn groepsgenoten :).



De volgende dag zijn we de moedervallen gaan bekijken. We mochten daar niet zwemmen omdat de stroomversnellingen te sterk zijn.

’s Avonds hebben we bij kaarslicht gegeten (er was geen elektriciteit meer),we kregen gezelschap van een vogelspin die in het dak verstopt zat. Zolang ze maar op haar plekje bleef was er geen probleem.



Donderdag was het de dag van de terugreis. 2uur boot, 5uur bus, met onderweg een kleine pauze omdat we vastzaten in de modder! De jongens deden het fysieke werk, de meisjes het mentale.



Jonas en ik zijn onze buik, die helemaal overhoop lag dankzij die ‘ooohh zo goed weg’, meteen gaan vullen in ’t Vat. Een simpele hamburger met frietjes heeft zo hard gesmaakt na 2 weken bijna alleen kip met rijst gegeten te hebben.



De overige dagen van de Paasvakantie heb ik gewerkt voor school, huishoudelijke taken verricht, het thuisfront op de hoogte gehouden,...



Het was de beste Paasvakantie ooit, ééntje om nooit te vergeten!





Week 23/04 – 29/04
Opnieuw school.

Deze week zijn er veel afspraken gemaakt over het verloop van komende weken. Zo ga ik huiswerkbegeleiding geven aan kinderen vanaf de 4de klas, lessen volgen aan het IOL, project schooltuin en corresponderen verder zetten en natuurlijk zelf nog lessen geven, deze keer in het 5de leerjaar.

Heel wat dus maar ik zie het volledig zitten!

Het leuke aan deze week was ook dat ik gewerkt heb achter de schermen van de Dothschool. Ik heb elke dag melk en broodjes mogen ronddragen, afwassen, ijsjes verkopen,... het zijn dingen die je niet meteen ziet maar wel moeten gebeuren om alles draaiende te houden.

Vrijdag was het ook een belangrijke dag want Linda is (docent van aan het IOL) is komen kijken naar een les. Ze was heel positief! Binnenkort komt ze nog eens langs.

Ook was er vrijdag een personeelsvergadering en ’s avonds een workshop rond talenten bij kinderen ontdekken.

Heel opmerkelijk is dat de leerkrachten hier verlofdagen hebben. Ben je eens moe en wil je graag thuisblijven? Geen probleem neem een verlofdag en het is ok :).



Zo dat was weer een hele boterham, van al dat schrijven heb ik honger gekregen dus het woord tijd om van ons lekker sponsbrood te eten :).



De groetjes aan iedereen!



Xxx

Karen