Dag iedereen,
Hier volgt het eerste weekoverizcht vanuit Suriname! Het is een heel lang blogbericht maar je kan elke dag een stukje lezen dan moet je minder lang wachten op het volgende J.
Zondag 19/02
EINDELIJK was het zover.....Zondag 19/02 ging de wekker om 5u30. Met weinig slaap en een zware valies en rugzak vertrokken we om 6u00 vanuit Asse naar de luchthaven van Schiphol.
Na goed 2uur rijden kwamen we aan. Het inchecken was al online gebeurd dus ik kon rechtstreeks door naar de bagageafgifte. Mijn valies woog 23kg, PERFECT want het maximum dat we mochten meenemen was 23kg!
Na iets gedronken te hebben en een wandelingetje doorheen te luchthaven te hebben gemaakt met als afsluiter het uitzicht vanop het panorama terras te hebben bewonderd, gingen we richting de gate. Daar nam ik afscheid en ging verder naar de vertrekhal E06. Ondertussen was ik Jonas tegengekomen en kwamen we samen tot de constatatie dat onze vlucht een uur vertraging had opgelopen. We gingen dan nog maar wat winkeltjes aflopen en zo kwamen we Dorien, kim en Charlotte tegen. Zij hadden een hongertje en vermits we toch nog tijd genoeg hadden zijn we meegegaan naar een pastabar waar we onze resterende tijd op Nederlandse bodem hebben doorgebracht.
De controle van de douane die daarop volgde is zeer vlot verlopen, niet zo heel lang moeten wachten en alles was in orde.
Hop naar het vluigtuig dan maar, zo spannend en iedereen had een gelukzalig gevoel. Er wachtte ons een lange vlucht van 9u en 45 min. Dankzij de goede service van KLM en het toch wel lekkere eten hebben we een aangename vlucht gehad. We hebben twee maaltijden gekregen en nog enkele snacks en drank zoveel we wilden.
Na een pijnlijke landing ( aan de oren) stapten we het vliegtuig uit en viel de warmte op ons als een plakkerig deken.
FOTO
Na een uur aanschuiven voor de paspoortcontrole en het halen van de bagage konden we mee met onze gereserveerde taxichauffeur. En weg waren wij voor de laatste rit van de dag richting de de Johan Adolf Pengelstraat 120 , Paramaribo!
Doordat het ondertussen donker was geworden (ging supersnel!) konden we niet zoveel meer zien. Wat me opviel waren de vele brommers, nog vrij veel mensen op straat in zomerse kledij J, kleine huizen, grote huizen, veel palmbomen, bananenbomen, tempels, kerk, ....enz.
Het was een snelle rit die een uurtje duurde, de taxichauffeur vloog over de weg alsof hij alleen was (wat dus helemaal niet het geval was met veel toeters en bellen tot gevolg!).
We werden opgewacht door Daphné en Natalie, zij verwelkomde ons en gaven een uitgebreide rondleiding. Normaal zou dit de huisbazin doen maar zij is momenteel met vakantie.
Na wat getetter met Daphné en Natalie ben ik mij op mijn kamer gaan installeren.
FOTO
Na een vermoeiende zweterige dag is een douche altijd welkom... tot ik in de douche zelf stond en het water liet stromen.... het water is hier IJSKOUD!! Na wat gebibber en gevloek had ik er wel deugd van. J
Ik ging een goede nacht tegemoet want de slaperigheid was hoog en alles was goed verlopen en het besef dat ik in Suriname zit is er!
Maandag 20/02
Om 10uur hadden we een afspraak met mevrouw Linda Rozenbladt in het IOL (Instituut voor de Opleiding van Leraren).
Daar zagen we Linda voor het eerst na zoveel maanden contact te hebben via mail.
We moesten een aanmeldingsformulier invullen en Linda belde ondertussen naar de stagescholen om een eerste ontmoeting te regelen.
Onze school was blijkbaar nog niet op de hoogte van onze komst (stress!!) maar na wat gebel is het in orde gekomen.
Morgen (dinsdag) gaan we op gesprek bij de directrice Mevr. Pengel.
In de namiddag hebben we gekookt (noodles met groenten) en zijn we nadien naar een grote winkel inkopen gaan doen.
Later op de avond hebben we een gezellig gesprek gehad met Rachid (de zoon van de huisbaas) en Shahira (dochter van de huisbaas). Rachid heeft ons een typisch Surinaams (zelfgemaakt op tradionele manier) gemberbier laten proeven. Het heeft een bizarre nasmaak met prikkelingen op de tong. Als cadeau hebben we de fles gekregen. Deze ligt ondertussen in de frigo te koelen.
FOTO huis
Ik voor ons huis, de beneden is van ons.
Dinsdag 21/02
Na het ontbijt zijn we vertrokken naar de Doth-school, onze stageschool voor komende 3 maanden. Het is heel echt heel dichtbij. Op 5 minuten stonden we aan de poort.
Het ligt aan het einde van een doodlopende zandweg. Echt een hele leuke, kleurige school!
FOTO’s
We werden vriendelijk onthaald door mevrouw Pengel, de directrice. Ze heeft de schoolwerking uitgelegd en wie er allemaal werkt, nl. 25 leerkrachten waaronder de klasjuffen, zorgcoördinator, knutseljuf, lo-leerkracht, RT-leerkracht (remidial teacher), secretariaatmedewerkster, 3zusters en 1 broeder (begeleiden de Bijbellessen).
De school begint om 7u40 met een gezamelijk moment op het grasveld waarbij wordt gezongen en de Surinaamse vlag naar omhoog wordt gehaald. Op maandag duurt de ceremonie tot 8u15, op de andere weekdagen 5minuten. Na deze 5 minuten gaan de lln naar hun klas, van elke leerjaar zijn er 2 klassen, het is dus een grote school met 312 lln.
Vanaf 7u45 wordt er bijbelles gegeven tot 8u15. Dit verloopt volgens een vast programma, aangepast aan het leerjaar en dit wordt opgelegd door de evangelische broedergemeenschap.
Na de bijbelles starten de gewone lessen, Nederlans, rekenen, handvaardigheid,... Om 9u45 is er een pauze tot 10u15. De kinderen die het thuis moeilijk hebben krijgen een sandwich en een beker melk van school.
De school is gedaan om 12u40. Naast het lesgeven krijgen we nog andere taken opgelegd zoals deelname aan een commissie, dit zijn werkgroepen op school. Zo heb je leerkrachten die de snoeppauze organiseren, dan verkopen ze allerlei producten aan ouders en kinderen om geld bijeen te krijgen voor de school. Dit geld wordt gebruitk om de school te onderhouden en een extra voor de kinderen te kopen.
Er is een mediatheek; een grote ruimte met 2 boekenrekken, eenlokaal voor de handvaardigheid, en een lokaal voor kinderen die extra begeleiding nodig hebben. Een refter is er niet vermits de kinderen ’s middags naar huis gaan. Wanneer het regent blijven de kinderen op de gang spelen, de gangen en de klassen zijn langs 1 zijde open met daarvoor een traliewerk.
Na het gesprek is Mevr. Pengel met ons langs elk klaslokaal gegaan en de leerkrachten op de hoogte gebracht van onze komst en bedoelingen.
Nadien gingen we met een gerust gevoel naar huis, de samenwerking met de directrice heeft alvast een goede start genomen.
In de namiddag zijn we met de de taxi naar een fietsenverhuurder gereden.
Natalie was met haar fiets (zij had er al één) naar daar gereden om zo samen met de fiets langs de waterkant te rijden. We zijn bij een kraam voor een plaatselijk sapje te drinken.
FOTO's
Verder zijn w e nog naar de winkel gegaan voor eten.
Woensdag 22/02
Vandaag hadden we om 7u30een afspraak met Mevr. Landolf, zij is de tussenpersoon tussen Linda en onze stageschool. Ze werkt voor de Evangelische Broedergemeenschap waarbij onze school is aangesloten.
Na 20 minuten liepen we het kantoor opnieuw uit.
Eens buiten was het weer zo hard aan het regenen dat we beslosten even te schuilen en te wachten. Het volgende wat we deden was het kopen van een Surinaamse SIM-kaart. Wil je graag mijn Surinaams nummer dan stuur je maar een email.
Verder zijn we de centrale markt gaan bezoeken, deze is gelegen aan de waterkant. Het is voor een groot deel overdekt en je vindt er alles van groenten en fruit dat ze in Suriname kweken. Ook veel vis en een beetje vlees. Niet alleen eten maar ook sierraden en andere prullen.
De markt was niet zo proper zoals wij ze gewend zijn.
FOTO
We waren helemaal uitgeregend bij onze thuiskomt, gelukkig blijft de warmte en drogen je kleren snel.
FOTO
Toen we Natalie haar fiets gingen halen begon het opnieuw te gieten, even schuilen en dan vertrekken.We hadden geen geluk want het begon terug te regenen... Voor de tweede keer vandaag was ik doorweekt en voor het eerst had ik koud!! Want er was ook wind bijgekomen... Al duurde het niet lang of de warmte keerde weer en het stopte dan ook met regenen.
Jaja veel zon hebben we nog niet gezien!
Donderdag 23/02
Om 7u45 vanmorgen is Chico, de taxichauffeur ons (Jonas en ik) komen ophalen.
Samen (ondertussen zaten ook Kim, Charlotte en Dorien ook in de auto) naar de vreemdelingepolitie gereden. De dame aan de balie deed eerst heel moeilijk maar na het tonen van een simpel papier (waarvan we nooit hadden gedacht dat het zo belangrijk was) werd ze opneens veel vriendelijker. Uiteindelijk kregen we een stempel en werden we wandelen gestuurd richting een kantoor naast dat van hun. Daar kregen we papieren die we moeten invullen en later binnen brengen. Er volgde nadien nog enkele stops zoals een pinkantoor, zegels kopen,de Surinaamse bank en terug naar huis.
Met een goed gevulde maag (kip met rijst in de wok) trokken we in de namiddag richting het winkelcentrum. Dit eindigde met een bezoek aan ‘Zus & Zo’ en de palmentuin.
F
Vrijdag 24/02
Voor het eerst alleen en met de fiets richting het postkantoor. Wat een soep!!
Het verkeer hier is echt niet te doen! Dan rijden ze in Brussel nog heel braaf! Doordat ik zo moest bezig zijn met de auto’s naast mij en rondom ben ik verkeerd gereden, ben dan even gestopt om het stadsplan te bekijken en met het plan in de hand verder te fietsen.
Het is niet alleen het verkeer dat vermoeiend is ook je mag niet overal fietsen. Je mag enkel met de auto’s mee fietsen dus NOOIT tegen het verkeer in. Remmen = achteruit trappen. Vaak zijn er éénrichtingsbanen dus als je niet op voorhand weet welke straat welke richting geldt dan kan je moeilijk vooraf je route uitstippelen (wil je altijd kunnen fietsen) ... dus ik heb een paar keer naast de fiets moeten stappen, als voetganger.
Ik ben er dan uiteindelijk wel geraakt (het is was ontzettend warm, de zon scheen voor het eerst zo fel).
Vaak roepen ze ook naar je (de plaatselijke naar de blanke) zoals ‘Hey schatje ‘Bakra’ (=Blanke),.. Ze fluiten of toeteren heel veel of ze doen zo kusjes na. Gewoon negeren want ze doen dat naar alle blanke studentes.
Ik heb ondertussen ook enkele woordjes geleerd in het Saran Tongo (veel gesproken taal);
A boen = Oké
Ai= Ja
Bakra= blanke
No span = maak je niet druk
Ai go = alles goed
Va waka = Alles goed?
Verder hebben we op vrijdag het appartement gekuist en gaan eten in het Indisch restaurant ‘Sharina’ mmmm het was LEKKER!!
FOTO
Zaterdag 25/02
We waren van plan om naar de grote Hermitage MALL (shoppingcenter) te fietsen. Eens daar aangekomen bleek die onverwacht gesloten te zijn. Ach ja dan hadden we er een leuk fietstochtje opzitten. Natalie besloot toen om Maria te bellen, zij is een Belgische vrouw die hier al meer dan 20 jaar woont, ze is getrouwd met een Surinamer en hebben samen 1 dochter Celien. Zij wonen niet zover van de Hermitage Mall dus Natalie vroeg aan Maria of we niet even binnen mochten springen.
Het was oké voor Maria dus wij stonden op 2minuten aan haar deur. We werden vriendelijk onthaald door Maria, Albert (man) en Celien.
We hebben een uur gebabbeld over het onderwijs en geloof in Suriname.Ze vertelde ook waarom de Hermitage mall gestoten was, het was een feestdag! De dag van de revolutie! Na dat uur vroegen ze of we geen tourtje met de auto wilde maken. Wij zagen dat natuurlijk zitten!
Wij allemaal in de auto voor een ‘tourtje’ , al gauw bleek het veel meer te worden. Omdat het ondertussen al 13uur was geworden en we kregen honger en zijn we onderweg getopt bij Indische kraampjes. Het gezin kocht typische Indische hapjes zoals kippensaté’s, loempia’s (met kouseband (soort boontjes), bakbanaan, soort kipkroketten en een sap met cocosmelk en citrusgras met zetmeelkorrels en er was ook een roze kleurstof aan toegevoegd.
Alles de auto in en we reden naar een plek waar we dit konden opeten.
FOTO
Waterbuffels (getrokken vanuit de auto) We hebben ook zeboe’s gezien. Wiki: is een rund dat in het Indische subcontinent en Afrika wordt gedomesticeerd, en voornamelijk in tropische en subtropische klimaten gehouden wordt. Het dier wordt gekarakteriseerd door de grote bult achter de nek.
De eerste eventuele stopplaats was gesloten dus reden we richting een andere, genaamd Cola creek. De Cola Creek is een natuurlijke zwembad en het heeft zijn naam te danken aan de donkerbruine kleur van het water. Het ligt in het binnenland van Suriname, en veel families komen hier om te ontspannen en te genieten van de natuur.. De wegen ernaartoe waren heel hobbelig en ze bestaan uit bauxiet (lateriet).
FOTO
Het is echt een paradijs voor zwemliefhebbers en zonnekloppers. Je kan er je hangmat omhooghangen in een gehuurde hut of gewoon tussen de bomen. Daar hebben we op een bankje het eten uitgestald en lekker gegeten (we zijn er niet ziek van geworden!) met onze voetjes in het water.... ZALIG!!
FOTO
Na het eten reden we terug richting Paramaribo langs de Surinamerivier. Op de terugweg zagen we een Anaconda!!!! Deze was weliswaar dood, gedood door de plaatselijke jongeren want de anaconda vormt natuurlijk een bedreiging voor de bevolking en dieren die daar wonen. Een anaconda kan zelfs een geit opeten!!
We zijn ook langs White beach gereden, dit is een aangelegd wit strand langs de Surinamerivier.
.Je vind er Caribische hutten en grote palmbomen. Plotseling krijg je het gevoel dat je niet in Zuid-Amerika bent, maar ergens op een Caribisch eiland. Het enige waaraan je kunt zien dat je je toch echt in Suriname bevindt is de kleur van het water langs het strand: niet zeeblauw, maar tropisch bruin. De kleur van het water doet natuurlijk niets af aan het zwemgenot! Bovendien heb je een schitterend uitzicht op het Surinaamse regenwoud aan de andere zijde van de rivier.
Albert is binnengereden maar vermits dat het al vrij laat was (we moesten nog van bij Maria met de fiets naar huis en daarna carnaval (lees verder) hebben we ons gedraaid en verder gereden. We zullen dit wel op een andere dag bezoeken.
Het was zaterdag hééél warm en nu nog warmer (over de 30graden) dus het was echt bakken! (Mag wel na een hele week regen.)
Eens thuis hebben we ons even opgefrist en zijn we naar het ’t vat vertrokken.
Daar organiseerden ze een Braziliaanse carnavalavond. Praalwagens of Braziliaanse danseressen hebben we niet gezien (buiten ééntje) maar er waren wel 2 podia’s (de straat was afgezet) waar verschillende bandjes optraden. We zaten aan tafel met andere studentes, zowel van onze school als andere hogescholen. Ik heb zuurzaksap gedronken en mopésap, allebei lekker en fris. Ook heb ik even geproefd van het Parbobier (plaatselijk bier), het smaakt eigenlijk naar tafelbier. Minder straf dan Jupiler.
Na het tafelen zijn we naar de optredens gaan kijken. Het was een leuke afsluiter van een nog leukere dag!
Zondag 26/02
Tegen 10uur zijn we vertrokken naar de zoo per fiets.
De zoo is veel kleiner en primitiever dan de zoo’s die wij kennen. Ook de dieren zitten in veel kleinere kooien.
FOTO
Het was nog warmer als zaterdag!!! Echt niet te doen! Daarom dat we in de namiddag de schaduw van ons huisje hebbben opgezocht. Later in de namiddag heb ik mijn kleren gewassen. Ze zijn er proper uitgekomen dus die misssie is geslaagd.J
Volgende week staan er veel observaties gepland, ik kijk ernaar uit! En voor wie het nog niet moest doorhebben alles gaat hier prima met mij!
Op facebook vind je veel meer foto’s dan hier op de blog, zeker eens checken!
Tot de volgende!! Xxx
Karen
P.s.:Het uploaden van de foto's op mijn blog is niet gelukt, ik zal het later nog eens proberen. Op facebook staan ze wel voor een groot deel.
